Skip to content Skip to left sidebar Skip to right sidebar Skip to footer

Kodeks Karny

Ustawa Parlamentu Republiki Bialeńskiejo Kodeksie Karnym z dnia 24 kwietnia 2019 r.

CZĘŚĆ OGÓLNA

ROZDZIAŁ I
ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ

Artykuł 1

Niniejsza ustawa reguluje zasady odpowiedzialności karnej na terenie Republiki Bialeńskiej.

Artykuł 2

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo podlega tylko ten, kto popełnia czyn zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, karygodny i zawiniony.

Artykuł 3

  1.  Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był zobowiązany.
  2. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był zobowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.

Artykuł 4

  1. Ustawę niniejszą stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na forum Republiki Bialeńskiej, jak również na kanale IRC i systemie prasowym Republiki Bialeńskiej, Krzykopudełku oraz w kontaktach między osobami fizycznymi i prawnymi poprzez komunikatory w systemach informatycznych należących do bądź kontrolowanych przez Republikę Bialeńską.
  2. Ustawę niniejszą stosuje się również do obywatela Republiki Bialeńskiej oraz cudzoziemca, którzy popełnili czyn zabroniony za granicą skierowany przeciwko interesom Republiki Bialeńskiej, obywatelom bialeńskim lub bialeńskim jednostkom organizacyjnym, jeżeli czyn ten stanowi przestępstwo w myśl ustawy obowiązującej w miejscu jego popełnienia.
  3. Wymogu podwójnej karalności określonego w ustępie 2 nie stosuje się, jeżeli popełniony czyn godzi w bezpieczeństwo wewnętrzne lub zewnętrzne Republiki Bialeńskiej.
  4. Orzeczenie zapadłe za granicą wyklucza możliwość wszczęcia lub prowadzenia postępowania karnego o ten sam czyn zabroniony przed sądem bialeńskim.

Artykuł 5

Przestępstwo jest zbrodnią, występkiem albo wykroczeniem.
a) Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności powyżej ośmiu tygodni albo karą surowszą.
b) Wykroczeniem jest czyn zabroniony zagrożony wyłącznie karą nagany lub karą ograniczenia wolności.
c) Występkiem jest czyn zabroniony nie będący zbrodnią ani wykroczeniem.

Artykuł 6

  1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
  2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak wskutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.
  3. Jeżeli sąd uzna, że sprawca popełnił czyn zabroniony nieumyślnie, może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.


Artykuł 7

  1. Jeden czyn stanowi tylko jedno przestępstwo.
  2. Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.
  3. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów oraz wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą.

Artykuł 8

  1. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.
  2. Odpowiedzialność za usiłowanie zachodzi wówczas, gdy ustawa tak stanowi.
  3. Karę za usiłowanie wymierza się w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.
  4. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od czynu lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu jego znamię.
  5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Artykuł 9

  1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
  2. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
  3. Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego, nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego.
  4. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności udzielając rady lub informacji.

Artykuł 10

  1. Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych.
  2. Karę za podżeganie lub za pomocnictwo wymierza się w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.

Artykuł 11

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości oczywiście większej niż dobro ratowane.

Artykuł 12

  1. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.
  2. Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność lub winę; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

ROZDZIAŁ II
KARY, ŚRODKI KARNE I ZASADY ICH WYMIARU

Artykuł 13

Karami są:
a) nagana,
b) ograniczenie wolności,
c) pozbawienie wolności,
d) banicja.

Artykuł 14

Kara nagany polega na publicznym napiętnowaniu sprawcy przez sąd za popełnione przestępstwo.

Artykuł 15

  1. Kara ograniczenia wolności trwa najkrócej trzy dni, najdłużej trzydzieści dni; wymierza się ją w dniach.
  2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności każda wiadomość skazanego na forum Republiki Bialeńskiej, na kanale IRC i systemie prasowym Republiki Bialeńskiej oraz w Krzykopudełku musi zostać zatwierdzona przez Prezesa Policji Krajowej.

Artykuł 16

  1. Kara pozbawienia wolności trwa najkrócej tydzień, najdłużej trzydzieści sześć tygodni; wymierza się ją w tygodniach.
  2. W czasie odbywania kary pozbawienia wolności skazany nie może się logować ani wysyłać wiadomości na forum Republiki Bialeńskiej, na kanale IRC i systemie prasowym Republiki Bialeńskiej oraz w Krzykopudełku.

Artykuł 17

  1. Kara banicji polega na wygnaniu z terytorium Republiki Bialeńskiej i dożywotnim zakazie powrotu do kraju.
  2. Banita nie może nie może się logować ani wysyłać wiadomości na forum Republiki Bialeńskiej, na kanale IRC i systemie prasowym Republiki Bialeńskiej oraz w Krzykopudełku.

Artykuł 18

Środkami karnymi są:
a) pozbawienie praw publicznych.
b) pozbawienie folwarków,
c) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności,
d) zakaz pisania wiadomości w określonych działach forum Republiki Bialeńskiej lub na kanale IRC, systemie prasowym Republiki Bialeńskiej czy w Krzykopudełku,
e) zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym,
f) obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego,
g) przepadek majątku.

Artykuł 19

  1. Pozbawienie praw publicznych polega na:
    a) odebraniu biernego lub czynnego prawa wyborczego na okres nieprzekraczający dwudziestu czterech tygodni,
    b) odebraniu orderów i odznaczeń,
    c) utracie stopnia wojskowego i powrocie do stopnia najniższego.
  2. Sąd może wobec sprawcy przestępstwa orzec jedną, dwie albo wszystkie formy pozbawienia praw publicznych.
  3. Pozbawienie praw publicznych orzeka się w razie popełnienia przestępstwa zasługującego na szczególne potępienie albo w przypadku, gdy ustawa tak stanowi.

Artykuł 20

Pozbawienie folwarków polega na odebraniu nadanych przez Prezydenta Republiki Bialeńskiej folwarków w wysokości nieprzekraczającej jednej trzeciej ogólnej ich liczby posiadanej przez skazanego.

Artykuł 21

  1. Zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności orzeka się w szczególności za przestępstwo związane z pełnieniem wskazanych czynności.
  2. Zakaz wymierza się na okres nieprzekraczający dwudziestu czterech tygodni.

Artykuł 22

  1. Zakaz pisania wiadomości w określonych działach forum Republiki Bialeńskiej lub na kanale IRC, systemie prasowym Republiki Bialeńskiej czy w Krzykopudełku wymierza się na okres nieprzekraczający dwudziestu czterech tygodni.
  2. W wyroku wskazuje się działy forum Republiki Bialeńskiej, w których skazany nie może pisać wiadomości.

Artykuł 23

  1.  Zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym polega na niemożności pisania przez sprawcę wiadomości do pokrzywdzonego zarówno na forum Republiki Bialeńskiej, jak również na kanale IRC i systemie prasowym Republiki Bialeńskiej, Krzykopudełku, jak i przez prywatne wiadomości czy komunikatory.
  2. Zakaz wymierza się na okres nieprzekraczający dwudziestu czterech tygodni.

Artykuł 24

  1. Skazany ma obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego w osobnych wątku na Placu Zielonym.
  2. Forma przeprosin może zostać skonkretyzowana w wyroku.

Artykuł 24a

  1.  Przepadek majątku polega na pozbawieniu sprawcy części bądź całości majątku.
  2. Przepadek majątku sprawcy może zostać orzeczony na rzecz:
    a) Skarbu Państwa,
    b) pokrzywdzonego,
    c) dowolnej organizacji pozarządowej,
    d) osoby, osób lub organizacji pozarządowych wskazanych przez pokrzywdzonego.

Artykuł 25

Jeżeli sprawca, wobec którego orzeczono karę ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności, popełnia w ciągu dwunastu tygodni od jej wykonania przestępstwo rodzajowo podobne do tego, za które został skazany, sąd może wymierzyć karę do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę albo karę rodzajowo surowszą.

Artykuł 26

  1. Jeżeli ustawa stanowi, że sprawca podlega lub może podlegać nadzwyczajnemu złagodzeniu kary, sąd może wymierzyć karę poniżej dolnego zagrożenia ustawowego, karę łagodniejszego rodzaju albo środek karny.
  2. Sąd może orzec środek karny, jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą ośmiu tygodni albo karą łagodniejszego rodzaju, a cel ukarania zostanie w ten sposób spełniony.

Artykuł 27

  1. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł prawomocny wyrok za którekolwiek z nich, sąd orzeka karę łączną.
  2. Przyjmuje się, że tydzień kary pozbawienia wolności odpowiada siedmiu dniom kary ograniczenia wolności.


ROZDZIAŁ III
ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE ORAZ PRZEDAWNIENIE I ZATARCIE SKAZANIA

Artykuł 28

  1. Skazanego na karę ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności można po odbyciu połowy kary warunkowo zwolnić z odbycia jej reszty, jeżeli jego postawa, właściwości i warunku osobiste, okoliczności popełnienia przestępstwa oraz zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.
  2. Sąd zarządzając warunkowe zwolnienie może wymierzyć sprawcy środek karny.

Artykuł 29

  1. Sąd zarządzając warunkowe zwolnienie wyznacza okres próby nie przekraczający osiemnastu tygodni.
  2. Sąd zarządza wykonanie kary, jeżeli w okresie próby sprawca popełni to samo przestępstwo, za które został skazany.
  3. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli w okresie próby sprawca popełnił inne przestępstwo rodzajowo podobne do tego, za które został wcześniej skazany.

Artykuł 30

Sąd może uznać środek karny za wykonany po upływie połowy okresu, na który został orzeczony, jeżeli posiada uzasadnione przekonanie, że skazany będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa.

Artykuł 31

  1. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia minęły dwadzieścia cztery tygodnie.
  2. W przypadku przestępstw trwałych termin przedawnienia należy liczyć od momentu zakończenia stanu bezprawności, który stanowi ich znamię, zaś w przypadku przestępstwa o skutku trwałym, termin przedawnienia należy liczyć od chwili zaistnienia stanu sprzecznego z prawem.
  3. W przypadku przestępstw wieloczynowych oraz stanowiących czyn ciągły, termin przedawnienia rozpoczyna swój bieg z chwilą ostatniego momentu zachowania sprawcy.
  4. Bieg przedawnienia ulega wstrzymaniu w momencie wniesienia aktu oskarżenia. Nie jest możliwe przedawnienie się przestępstwa w czasie trwania postępowania sądowego.
  5. Nie można wykonać kary, jeżeli od uprawomocnienia się wyroku skazującego minęły dwadzieścia cztery miesiące.

Artykuł 32

  1. Zatarcie skazania następuje po upływie dwunastu tygodni od wykonania lub darowania kary.
  2. Sąd na wniosek skazanego może orzec o zatarciu skazania po upływie połowy okresu wskazanego w ustępie 1, jeżeli skazany w tym okresie przestrzegał porządku prawnego.
  3. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe.

Artykuł 33.

  1. Prezydent Republiki Bialeńskiej w przypadku chęci zastosowania prawa łaski wobec skazanego na karę banicji, musi uzyskać zgodę Parlamentu wyrażoną w drodze uchwały.
  2. Parlament może w drodze uchwały złożyć Prezydentowi propozycję zastosowania prawa łaski wobec skazanego na karę banicji.

CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA

ROZDZIAŁ IV
PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO REPUBLICE BIALEŃSKIEJ

Artykuł 34

  1. Kto podejmuje działania mające na celu pozbawienie Republiki Bialeńskiej niepodległości, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż trzydzieści dwa tygodnie albo karze banicji.
  2. Tej samej karze podlega, kto podejmuje działania mające na celu oderwanie części terytoriów od Republiki Bialeńskiej.
  3. Usiłowanie przestępstwa określonego w § 1 i 2 jest karalne.

Artykuł 35

  1.  Kto włamuje się do systemów informatycznych Republiki Bialeńskiej bądź umożliwia do nich dostęp osobie nieupoważnionej, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż dwadzieścia cztery tygodnie albo karze banicji.
  2. Jeżeli skutkiem przestępstwa określonego w § 1 jest usunięcie konta osoby fizycznej, doprowadzenie miejsca publicznego do stanu nieużyteczności, nieodwracalne zniszczenie danych informatycznych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż trzydzieści dwa tygodnie albo karze banicji.
  3. Usiłowanie przestępstwa określonego w § 1 i 2 jest karalne.

Artykuł 36

  1. Kto posiadając odpowiednie uprawnienia administratorskie bądź moderatorskie, bezprawnie kasuje cudze posty lub samowolnie dokonuje zmian na forum Republiki Bialeńskiej, w szczególności dodaje bądź usuwa działy, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiem tygodni, z wyłączeniem sytuacji, w której następuje reorganizacja forum.
  2. Kto posiadając odpowiednie uprawnienia administratorskie bądź moderatorskie, bezprawnie usuwa konto osoby fizycznej, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż dwadzieścia osiem tygodni tygodni albo karze banicji.

Artykuł 37

  1. Kto w sposób bezprawny dąży do zmiany ustroju Republiki Bialeńskiej lub obalenia organów konstytucyjnych, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiemnaście tygodni.
  2. Tej samej karze podlega ten kto bierze udział w działalności obcego wywiadu lub udostępnia obcemu państwu informacje ściśle tajne w tym bialeńskie plany wojskowe.
  3. Usiłowanie przestępstwa określonego w § 1 i 2 jest karalne.

Artykuł 38

  1. Kto publicznie znieważa Naród Bialeński, Republikę Bialeńską i jej organy władzy oraz administracji, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiem tygodni.
  2. Kto publicznie znieważa państwo lub naród sojuszniczy, jak również głowę państwa obcego przebywającą na terytorium Republiki Bialeńskiej oraz przedstawicieli dyplomatycznych, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż sześć tygodni.
  3. Karze określonej w § 1 podlega ten, kto znieważa bialeńskie symbole państwowe.

Artykuł 39

Kto nie wykonuje obowiązków nakazanych prawem, podlega karze ograniczenia wolności powyżej piętnastu dni albo karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.

Artykuł 40

Kto przekracza uprawnienia wynikające ze sprawowanej w Republice Bialeńskiej funkcji publicznej, podlega karze pozbawienia wolności do dwunastu tygodni.

Artykuł 40a

  1. Kto niekorzystnie i wbrew przepisom prawa lub umowy rozporządza nienależącym do siebie majątkiem, lub przywłaszcza nienależący do siebie majątek, podlega karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.
  2. Kto świadomie doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym majątkiem, podlega karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.

Artykuł 40b

  1. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej w związku z pełnieniem funkcji publicznej, podlega karze pozbawienia wolności do dwunastu tygodni.
  2. Kto przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą w związku z pełnieniem funkcji publicznej, podlega karze pozbawienia wolności do dwunastu tygodni.

Artykuł 41

  1. Kto nie wykonuje rozkazu wydanego w trakcie pokoju, podlega karze ograniczenia wolności powyżej piętnastu dni albo karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.
  2. Kto nie wykonuje rozkazu wydanego w trakcie wojny lub stanu wojennego, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż dwanaście tygodni.

ROZDZIAŁ V
PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO ORGANOM ORAZ WYMIAROWI SPRAWIEDLIWOŚCI

Artykuł 42

  1. Kto w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności do szesnastu tygodni.
  2. Kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści osobie pełniącej funkcję publiczną, podlega karze pozbawienia wolności na okres do ośmiu tygodni.
  3. Karze określonej w § 1 podlega ten, kto powołując się na wpływy w instytucji państwowej albo wywołując bądź utwierdzając takie przekonanie u innej osoby, podejmuje się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść lub jej obietnicę.

Artykuł 43

Kto groźbą wpływa na czynności organów władzy lub organów administracji, podlega karze pozbawienia wolności do osiemnastu tygodni.

Artykuł 44

Kto składając zeznanie mające posłużyć za dowód w jakimkolwiek postępowaniu prowadzonym przez organy Republiki Bialeńskiej, zeznaje nieprawdę bądź zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.

Artykuł 45

Kto nie wykonuje orzeczonej kary ograniczenia wolności lub wymierzonego środka karnego, podlega karze pozbawienia wolności do ośmiu tygodniu.


ROZDZIAŁ VI
PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO CZCI I OBYCZAJNOŚCI

Artykuł 46

Kto posługuje się więcej niż jedną tożsamością, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiemnaście tygodni albo karze banicji.

Artykuł 47

Kto prezentuje treści pornograficzne lub erotyczne, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż dwanaście tygodni.

Artykuł 48

Kto publikuje realne dane osobowe innych obywateli, lub odnośniki do nich, bez wyraźnej zgody tych obywateli, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiemnaście tygodni albo karze banicji.

Artykuł 49

  1. Kto znieważa inną osobę, podlega karze nagany, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do czterech tygodni.
  2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział zniewagą wzajemną.

ROZDZIAŁ VII
PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO PORZĄDKOWI PUBLICZNEMU

Artykuł 50

Kto nawołuje do popełnienia przestępstwa, podlega karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do czterech tygodni.

Artykuł 51

Kto posługuje się nienależnym tytułem szlacheckim, zawodowym, naukowym lub nienadanym stopniem naukowym albo przypisuje sobie niepełnioną funkcję, podlega karze nagany albo ograniczenia wolności.

Artykuł 52

  1. Kto podszywa się pod inną osobę, podlega karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do dwunastu tygodni.
  2. Usiłowanie popełnienia przestępstwa określonego w § 1 jest karalne.

Artykuł 53

  1. Kto podżega do nienawiści na tle rasowym, politycznym, religijnym, ideowym lub seksualnym, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiem tygodni.
  2. Tej samej karze podlega, kto bezpodstawnie wszczyna spory i znieważa obywateli, działając bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

Artykuł 54

  1. Kto publicznie używa wyrazów wulgarnych, podlega karze nagany lub ograniczenia wolności do piętnastu dni.
  2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli użycie wulgaryzmu przez sprawcę było usprawiedliwione okolicznościami.

Artykuł 55

  1. Kto ze złośliwości lub swawoli rozpowszechnia niebezpieczne strony, rozpowszechnia reklamy, wprowadza w błąd inne osoby lub je niepokoi, podlega karze nagany albo ograniczenia wolności.
  2. Kto pomimo upomnień Policji Krajowej nie stosuje się do zasad kultury słowa pisanego, podlega karze nagany.
  3. Kto będąc uprzednio skazany za czyn z § 1, ponownie go popełnia, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do ośmiu tygodni.
  4. Kto będąc uprzednio skazany za czyn z § 2, ponownie go popełnia, podlega karze ograniczenia wolności do piętnastu dni.
  5. Do sprawców przestępstw stypizowanych w powyższym artykule, nie stosuje się artykułu 25.

Artykuł 56

  1. Kto spamuje, podlega karze nagany albo ograniczenia wolności.
  2. Kto posługuje się złośliwym spamem polegającym na wielokrotnym wysyłaniu powtarzających się wiadomości o tej samej lub podobnej treści, podlega karze pozbawienia wolności na okres nie krótszy niż osiem tygodni albo karze banicji.

ROZDZIAŁ VIII
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 58

Sąd Ludowy Republiki Bialeńskiej może na wniosek Prezydenta Republiki Bialeńskiej dokonać nadzwyczajnego wznowienia postępowań wobec osób, którym orzeczono karę śmierci na mocy uchylonych przepisów oraz ponownie przeprowadzić postępowanie karne według niniejszego Kodeksu.

Artykuł 59

Ustawa wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia.